Şefkât, Merhamet ve Empati

Günümüzde, şefkât, merhamet ve empati yoksunluğu çekiliyor. Bu tür hasletleri unutmaya ve onlara hayatımızda daha az yer vermeye başladık. Böyle olunca da, daha az yardım etme ve başkaları için iyilik yapma duygumuzu kaybetmeye başlıyoruz.

Özellikle yaşlılara ve çocuklara yardım eli uzatmak ve onları anlamak gereklidir. Bir başkasının durumunu ve acısını ancak empati kurarak anlayabiliriz. İnsanlar artık sadece kendi egosunu ve kendini düşünmekten başka bir şey yapamaz hale gelmiştir. Oysaki, hem dinimiz hem de bütün öğretiler, insanlara iyilik yapmayı ve kendinden başkasını da düşünmeyi öğütler. Kişi sevdiği şeylerden verdikçe, bu zaman, para ve sevgi, ilgi, şefkât olabilir, çoğalır ve fazlasıyla kendine geri döner. İnsan olmanın ve toplu yaşamın verdiği sorumluluk, bize bu ulvi duyguları yerine getirerek, hem sorumluluğumuzu hem de vazifemizi yerine getirmenin mutluluğunu verecektir.

Hepimiz, el ele vererek, bu önemli ve çok değerli unsurları yeniden hayata geçirmek ve yayılan bu iyilik atmosferinden azami derecede faydalanmakla kendimize gelecek ve mutlu yarınlar oluşturabileceğiz.