Hayatı Hızlı Yaşamak

Hayat bize verilmiş bir hediye, hem de emanettir. Bazen çok hızlı yaşadığımızın farkında olmuyoruz.

Aceleyle giden geç varır, yavaş giden hızlı varır. O halde, biraz yavaşlamamız gerekir. Yavaş yenilen bir yemeğin sindirimi kolay oluyorsa, yavaş adımlarla hedefe varmak da bize kolaylık sağlıyor.

Esasen insan ancak bir şeye odaklanabiliyor. Birkaç işi birden yapmaya çalışmak, hepsini yarım bırakmak anlamına gelir. Günümüzde hızlı yaşam ve acelecilik yaşam tarzı haline geldi. Hızlı varmak istiyoruz, hızlı sevmek istiyoruz, hızlı yemek yiyoruz ve dolayısıyla sonuca hemen varmak istiyoruz. Bundan dolayı işlerimiz bereketsiz ve değersiz hale geliyor.

Sabrın olmadığı bir yerde acelecilik ve hız vardır. Acıya katlanılmadığı sürece sonucun tatlı olması mümkün olmuyor. İnsanlarla kurduğumuz ilişkilerde ve iletişimde birbirini anlamama ve empati kuramama gibi sorunları yaşamamız, esasen sevgi ve saygı, merhamet yoksunluğundan gelir.

Yaşamın bereketli ve anlamlı olabilmesi, ona verdiğimiz değer ve yaşanılır hale gelmesi için sabırla yoğrulmuş ve acıyla harmanlanmış mutluluk ve huzurun katılımıyla bir hayat süzmesi elde etmemiz mümkün hale gelecektir. Adım adım ilerlemek ve zamanın kıymetini bilerek hareket etmemiz bize daha güzel sonuçlar verecektir.

Esasen yavaşlamak demek, yavaş hareket etmek değil; işimizin hızlı olması için ancak sindire sindire yaparak doyum almak ve ruhumuzu da katarak sonuç almak gerekir.

Her şey vaktini bekler ve zamanı gelince her şey oluşuma geçer. Sonuca değil, sürece odaklanmak gerekir. Bu süreçte neler yapabiliriz, buna dikkat etmek ve elden geleni yapmak bize düşen vazife olsa gerek.

Yaşamdan doyum almak, gerektiği gibi yaşamak ve biraz hızı keserek yolumuza devam etmek bize huzur verecek ve mutlu kılacak olan en önemli unsurdur.