BEATENBERG'DEN THUNA SONBAHAR MACERERASI

Tarih 15.9.25. Pazartesi gününü gösterirken, ben ve kardeşim İsmail Thun ve Beatenberg'e gitmek için yola koyulduk. Hava çok güzeldi. Sonbahar havalarının son günleriydi. Günün sonunda bizi bekleyen sürprizle karşılaşmadan önce güne çok güzel başlangıç yaptık. Güneş bütün ışıltısıyla parlıyordu. Yolda giderken, Sonbaharın güçlü bir şekilde hissedildiği ve ağaçlardan düşen yaprakların görünüşü ve rengarenk yeşilin her tonu bize gülümsüyordu.

Kardeşimle yol boyunca ordan, burdan sohbet ediyorduk. Gideceğimiz yere 1,5 saatlik mesafeye kısa zamanda ulaştık. Thun'a vardık ve arabayı park ettikten sonra, şehrin içinde turlamaya başladık. Göl kenarlarında ve evlerin pencerelerinde çiçekler vardı. Bu arada fotoğraf çektirmeyi unutmadık. Kardeşim ,bir müddet sonra bana Beatenberg'e gitmemizi önerdi, bende kabul ettim ve tekrar yola koyulduk. Oraya vardığımızda, öğlen saatleriydi. Yokuş yukarıya çıkan bir tepe vardı. Kardeşim, kendisinin gelmeyeceğini arabada bekleyeceğini ve benim yanlız gitmem için öneride bulundu. Bende evet olur deyip yanlız yokuş yukarıya çıkan yolu tırmandım.

Bu arada görünen o muhteşem manzara göl, dağlar ve Güneş'in tadını da çıkarıyordum. Tepeye vardığımda, Restorandan kahvemi alıp manzarayı seyre daldım. Güzel anlar ve dakikalar yaşadım. Sonrasında, tekrar Thun'a doğru yol aldık. Karnımız acıkmıştı kardeşim, yakındaki Migros'tan ekmek, üzüm alabileceğimizi söyledi. Onları afiyetle yedik. Zaman ve saat ilerlemişti. Kardeşim, Basel'e doğru ilerlemek için arabayı çalıştırdı, fakat o da ne! Araba çalışmıyordu ve vites dönmüyordu, biraz şaşkınlık ve korku karışık duygular yaşadık. Daha önce arabanın biraz sıkıntısı da vardı orada tekrar vuku buldu. O arada kardeşimin aklına yol yardım hizmetini aramak geldi. Aradı ve yardıma geleceklerini söyledi. Bir müddet bekledik ve görevli bir adam geldi ve arabanın tamire gitmesi gerektiğini söyledi.

Bu arada, bizim durumumuzun ne olacağı ile ilgili sorduk. Yakında bir otobüs durağının olduğunu ve Bahnofa gidip trenle Basele dönmemiz gerektiğini söyledi. Bizde tamam deyip, önce Otobüsle bahnofa sonrasında biletimizi alıp Basele dönmek için trene bindik. Yolculuğumuz iyi geçti. Yolda gelirken kardeşime, bu günün sonunda karşılaştığımız sürprizin bize ne öğrettiğini konuştuk. Ben tek başıma Thun'a trenle nasıl gidildiğini öğrendim. Her zaman insanın yeni sürprizlerle ve olaylarla karşılaşmanın mümkün olabileceğini ve her şeye hazırlıklı olmak gerektiğini öğrendik. Bazende acı sürprizler ,insana çok şey öğretebiliyor.